Wrażliwi na cierpienie dzieci
Większość imprez sportowych, rekreacyjnych organizowanych ostatnio w naszym regionie niesie ze sobą szczytny cel – pomoc chorym dzieciom. Dobrze, że w tak trudnych czasach zdrowi, sprawni ludzie myślą o tych, którzy zdrowiem i pełnią życia nie mogą się cieszyć. Te wyjątkowe gesty świadczą o tym, że duch solidarności i wsparcia w narodzie nie ginie i oby nigdy nie zginął. Bo przecież wdzięczność chorych dzieci, ich uśmiech i zdrowie – są bezcenne!
Kacperek Czerwiński 5 lat choruje na dystrofię mięśniową Duchenn’a. Dzieci cierpiące na tę chorobę są mniej sprawne od zdrowych rówieśników, często się przewracają i podpierają rękoma. Wszystko dlatego, że mięśnie są słabe i ulegają uszkodzeniu. Wyrokiem dla chorych dzieci jest wózek inwalidzki. Nie ma lekarstwa na dystrofię mięśniową Duchenn’a. Chorobę można spowalniać podając witaminy, drogie sterydy, ale także poprzez rehabilitację. Podczas I Balu Zjednoczonych Września, który odbył się w miniony weekend, przekazano fanty na licytację, by wesprzeć rehabilitację Kacperka. Również na turnieju o Puchar Burmistrza Wrześni, organizowanym przez Victorię dla dzieci z rocznika 2016, przeprowadzono zbiórkę dla chorego chłopca. Podczas ostatniego meczu II ligi futsalu KP Wooden Villa Września – Wiara Lecha prowadzono szereg licytacji z których cały dochód – nieco ponad 4,1 tys zł – trafił do rodziców wymagającego wsparcia i pomocy Kacperka Czerwińskiego (na zdjęciu tytułowym wraz z rodzicami – fot. www.facebook.com/KPWrzesnia).
Kilka dni temu podczas 9. rocznicy powstania Night Runners Września i w ramach I biegu Grand Prix Lipówka biegacze zebrali 6420 zł dla Mikołajka Frąszczaka z Wrześni, 4-latka cierpiącego na mózgowe porażenie dziecięce. Piękna akcja, brawo!
Zjednoczeni Września przekazali 550 zł na wsparcie operacji wadliwej, nie rozwijającej się rączki u 8-miesięcznej Bianki Kuśmirek.
To tylko kilka z ostatnich akcji charytatywnych, które ja zauważyłem. Pewnie jest ich więcej, jeżeli nie wspomniałem o nich – przepraszam. Pisząc o tych pięknych symbolach wsparcia organizowanych przez ludzi młodych, sprawnych, zdrowych dla chorych dzieci nie chcę w żaden sposób licytować, która z nich ważniejsza, lepsza, bardziej wartościowa. Wszystkie one są ważne, wszystkie bardzo potrzebne, wszystkie bowiem niosą nie tylko pieniądze, ale i nadzieję na poprawę zdrowia. Mam też wiarę w to, że chęć pomocy nie zginie, że nadal wszyscy sportowcy naszego regionu, na miarę swoich sił i możliwości, nadal wspierać będą potrzebujące, chore dzieci. Wszystko po to, by ulżyć ich cierpieniom.
P.S.
Nie ukrywam, że ten krótki tekst o pomocy, wsparciu, pięknych gestach solidarności powstał pod wpływem wyjątkowego wydarzenia. We wtorek, 21 lutego, społeczność Orzechowa i nie tylko pożegnała 4-letniego Antosia Zbierskiego – największego Bohatera ostatnich miesięcy. Antoś cierpiał na neuroblastomę, jeden z najgroźniejszych nowotworów dziecięcych. Odszedł 8 lutego przed godz 11:00 w klinice w Barcelonie. Wczoraj żegnały go tłumy, te same, które od miesięcy pomagały w organizacji niezliczonych akcji, zbiórek i imprez, z których dochody wspierały jego leczenie. Dzięki tym inicjatywom udało się zebrać ogromną kwotę i wydawało się, że planowany pobyt w klinice, w Barcelonie i amerykańska szczepionka przyniosą ulgę w cierpieniu i poprawę zdrowia Antosia. Nie udało się. Ten mały, ale jakże dzielny wojownik odszedł, przegrał walkę ze straszną chorobą. Jego odejście do Pana to jednej strony niewyobrażalny ból i cierpienie najbliższych, których nic nie ukoi, ale z drugiej strony walka społeczności Orzechowa o życie Antosia była niewyobrażalnym wprost aktem poświęceń, aktem miłości człowieka do człowieka. I za ten wysiłek, za tę heroiczną walkę kłaniam się Wam, ORZECHOWIANIE. Kłaniam się też rodzicom i najbliższym Antosia – wojownika, małego sportowca, miłośnika futbolu i Barcy. Przyjmijcie ode mnie wyrazy ogromnego szacunku i współczucia.
Antosia i heroiczną walkę o jego życie pamiętać będziemy zawsze!
